Op zaterdag 3 juli gaat bij Jan en Lidy om 5.30 uur de wekker, net als elke zaterdag. Alleen is deze zaterdag niet zoals alle andere. Vandaag gaat het om de laatste zaterdag dat zij aan het werk moeten. Dat geeft ze een vreemd gevoel, maar tijd om hier lang bij stil te staan is er niet want het werk gaat door, ook vandaag. Dat is niet erg, want Jan en Lidy staan niet graag in de belangstelling en zien daarom een normale zaterdag tegemoet.
Zodoende worden de werkzaamheden gestart en – net als normaal – druppelt rond de klok van 7.00 uur de één na de andere werknemer binnen, afhankelijk van hoe laat het de avond ervoor is geworden. Als rond 7.15 uur iedereen present is en de marktraam is ingepakt, stapt Jan in zijn vrachtwagen en rijdt voor de laatste keer naar het Kroonplein.
Daar gaan de kraamkleppen open en niet veel later komen de eerste trouwe klanten. Er worden hier en daar al wat woorden van dank uitgesproken, zoals je dat mag verwachten op deze laatste zaterdag. Maar het loopt anders als dochter Loes plotseling voor de marktkraam staat en vraagt of Jan meeloopt naar huis. Ze lopen naar de snijkeuken, waar Lidy nog druk in de weer is met alle rauwkost voor vandaag. Daar krijgen zij allebei de mededeling om hun werkzaamheden voor de dag neer te leggen. Ze worden om 9.00 uur verwacht in nette kledij. In alle eerlijkheid wordt daar niet direct om gejuicht, want er ligt nog veel werk wat af moet en vooral: wat gaat er gebeuren? Na wat gekibbel gaat dan toch de knop om en het schort af, niet wetende wat er zich op dat moment al afspeelt op het Kroonplein. Daar wordt namelijk met man en macht gewerkt om Jan en Lidy – en de klanten van vandaag – te voorzien van een feestelijk ontvangst voor een onvergetelijke dag.
Om 9.00 uur is het dan zover. Onder begeleiding lopen Jan en Lidy enigszins ongemakkelijk van hun huis richting het Kroonplein. Daar zien zij een opstelling die niet past bij de zaterdag die ze vanmorgen om 5.30 uur hadden voorspeld. Eenmaal op bestemming hebben ze niet direct in de gaten dat ze de eerste gasten zijn op hun eigen receptie. Ze bekijken alle versiering en beginnen het spandoek te lezen, geschreven door eigen personeel. Niet veel later weten ook de eerste klanten hun weg te vinden richting de zojuist benoemde feestvarkens. Dan wordt het duidelijk: vandaag laat Lemelerveld weten hoezeer het werk van Jan en Lidy al die jaren is gewaardeerd.
Wat die dag volgt is een ongekende toestroom van trouwe klanten, oud-werknemers en bekenden. Wie zin heeft, krijgt een bak koffie en vanaf 12.00 uur wordt ook voor de lekkere dorst gezorgd. Personeel uitgezonderd, want er moet nog steeds gewerkt worden. Zij hanteerde daarom de regel van 11.00 uur dat de eerste dop van het flesje mocht worden verwijderd. Een moment van inkakken wordt voorkomen door een spontaan bezoek van blaaskapel Vechtboerties, als dank voor de jarenlange sponsoring van muziekvereniging Excelsior uit Dalfsen. Zo rond 16.00 uur , aan het einde van de verkoopdag, valt het op dat het juist drukker wordt in vergelijking met andere zaterdagen. Vrienden en familie verzamelen zich op het Kroonplein en voegen zich bij het gezelschap. Op dat moment zien ze ook hun zoon Koen verschijnen, met zijn sausfoon (instrument) in de hand en het welbekende blauwe shirt van blaaskapel de Heujschudders. Van alle kanten komen de muzikanten aangelopen en alle aanwezigen worden getrakteerd op een optreden van dit fantastische blaaskapel: het feest is compleet.
Maar er moet nog steeds gewerkt worden. Nadat de marktkraam voor een laatste keer wordt ingepakt en weggereden, wat nog door onbekende (drank)oorzaak meer tijd in beslag neemt dan normaal, vormen alle vrienden en familie een erehaag waardoor Jan en Lidy voor een laatste keer hun marktkraam de schuur in rijden. Het blijft daarna nog lang onrustig aan de Kerkstraat, waar nog veel mooie woorden worden gesproken en herinneringen gedeeld.
Het is fijn voor Jan, Lidy en omgeving dat Antonissen een opvolger heeft gevonden, genaamd Quin. Quin’s Groente en Fruit hanteert dezelfde standplaatsen, dagen en openingstijden als Antonissen. Jan zal nog enkele keren in de marktkraam te zien zijn om Quin te ondersteunen bij de opstart.
Tekst: Chris Tieman
Foto’s en collage: Hans Heerink
