Op 20 juli 1963 traden Jan Hendrik Kleinlugtebeld en Dinie Harmsen in het huwelijk. En dat is ondertussen dus 60 jaar geleden. 60 jaar, dat is meer dan een halve eeuw! Reden om eens bezoek te brengen aan het paar en eens wat ouwe koeien uit de sloot te halen. Dus op naar de Mr Gorisstraat 25 waar het stel ook al bijna 60 jaar woont.
Ik klim meteen in de pen, want ik heb een uur, voordat de wethouder Uitslag binnenkomt namens de gemeente Dalfsen. Jan Hendrik gaat op de praatstoel zitten en Dinie vult, daar waar nodig, het verhaal aan. De twee rasechte Lemelervelders, neen Jan Hendrik is in Dalmsholte geboren, zijn beide in de oorlog geboren: Jan Hendrik in 1941 en Dinie drie jaar later. Een heftige periode, waarin zelfs de vader van Jan Hendrik “per ongeluk” is doodgeschoten door de geallieerden. Op afstand werd hij in zijn groene jas aangezien voor een Duitser.
Jan Hendrik gaat naar basisschool in Dalmsholte, daarna naar de LTS en leert het vak van metselaar. Dinie naar de oude Heideparkschool aan de Heideparkweg en ging daarna vrijwel meteen aan de slag als huishoudster bij meester Bakker (van dezelfde school), anders moest ze haar vader meehelpen op het sanatorium.
De romance is begonnen in en rond het Spar-winkeltje van Deurink aan het Heidepark. Jan Hendrik was er aan het werk en Dinie kwam daar boodschappen doen. En op dat moment had hij niet alleen oog voor de troffel. Eerst een beetje om elkaar heen fietsen, dansen bij de Lucashoeve op de deel, maar uiteindelijk sloeg de vonk echt over. Een paar jaar later zijn ze getrouwd en in hetzelfde jaar werd zoon Henk geboren, die inmiddels in Dalfsen woont. Later kregen ze een dochter Karin, die in Dedemsvaart woont. Een zwarte bladzijde is het overlijden van de vrouw van Henk op veel te jonge leeftijd.
Dinie is eigenlijk nog een buurmeisje van mij geweest al zat er een kanaal tussen. Zij is de dochter van Sine Krul. Vanuit de Knuvendijk keken we recht op dat huis. Waarom ik niet weet, dat haar vader Harmsen is weet ik niet. In mijn beleving woonde daar alleen Sine met haar dochter Dinie dus. Haar hele leven staat in dienst van het huishouden en met zo’n drukke man is het prettig als er altijd nog iemand thuis is. Een echte gezellige moeder en veilige thuisbasis voor de kinderen. Veel hobby’s heeft ze niet, ja wat kaarten maken met de buren.
Een TIA heeft haar mobiliteit aangetast, zodat ze zich moet verplaatsen in een scootmobiel. Geestelijk gaat het prima. De boodschappen doet ze nog zonder briefje en niet meer in het Spar-winkeltje, want dat is inmiddels al lang gesloten evenals haar oude basisschool. Hulp in de huishouding krijgen ze nog niet, omdat haar man nog te goed is.
Jan Hendrik ging eerst aan de slag bij aannemersbedrijf Jan van de Berg, daarna naar Keukenkamp aan de verbindingsweg en een poosje bij de Bataafse Aannemingsmaatschappij(BAM) . Als laatste bij de Kiefte maar toen zijn rug slijtage begon te vertonen werd hem een baantje aangeboden in de winkel, maar daar wilde hij het niet verder over hebben. Dat was duidelijk niet zijn dingetje.
Alle huizen in de Kampfstraat, die er nog staan, zijn met medewerking van hem gemetseld. Ook heeft hij hun eigen woning, waar ze inmiddels bijna 60 jaar wonen, in de vrije tijd gezet. En het onderhoud is keurig verzorgd, want de houten kozijnen zijn nog steeds niet vervangen en zitten nog strak in de lak. Dat is aan hem wel toevertrouwd, want het is een handige Harry. Een houthobby zoals het repareren van meubels en divers draaiwerk op een professionele draaibank was zijn passie. Helaas komt daarbij veel stof bij vrij en de machines produceerden ook nog eens geluid en dat was nou net niet, waar Jan Hendrik tegen kon. Dus uiteindelijk is de draaibank verpatst en werd het stil in de Mr. Gorisstraat.
Naast een houthobby had Jan Hendrik nog een andere passie namelijk het kweken van prachtige zuid Amerikaanse en Australische vogels. Met name met de prachtrosella’s is hij regelmatig naar de vogelbeurs in Zwolle geweest en dat leverde ook nog een leuke stuiver op.
En dan hebben we nog de Jeu de boules. 22 jaar is Jan Hendrik lid geweest van de plaatselijke club. Elke dinsdag en donderdag knikkeren op het Raboulesveld. En ook dat ging hem goed af, want hij is meerdere jaren clubkampioen geweest.
Waar ik Jan Hendrik persoonlijk van ken is de periode, dat de wielerclub van Stappie wedstrijden hield. Het begon met ATB wedstrijden rond het zwembad en een paar keer mocht er zelfs op de Lemelerberg gefietst worden. En in die tijd hielden we met de club ook tijdritten. Hij was er altijd bij om te vlaggen of voor de tijdregistratie.
Hieraan deed zijn zoon Henk ook mee. En die kon zo goed fietsen, dat hij later zelfs amateur werd. Met zijn maat Henk Kerkdijk heeft hij vele wedstrijden gereden in heel Nederland en zelfs daarbuiten. Heel wat weekenden stond het paar langs de kant om hun zoon aan te moedigen.
Na hun drukke leven genieten beide van hun verdiende rust. De buren hebben een boog met kleurige ballonnen gezet en gaan ‘s avonds (20 juli) bij hun in de achtertuin een feestje bouwen. De tafels en stoelen staan al klaar en er is een doek gespannen voor een eventuele regenbui. Zaterdag is er nog een groot feest bij de Klomp in Vilsteren en dan keert de rust weer aan de Mr Gorisstraat. Terug naar het gewone leven. Gewoon doen dat past het beste bij dit paar.
Ik maak plaats voor wethouder Uitslag, die met de oude trouwakte onder de arm binnenkomt. Onze fotograaf Hans schiet nog een paar mooie plaatjes van een uniek moment.
60 jaar getrouwd, er zijn velen op deze aardbol, die het niet meemaken. Jan Hendrik en Dinie het is jullie gegund. Geniet nog jaren met en van elkaar en nogmaals gefeliciteerd met deze mijlpaal.
Tekst Willem van Trui
Foto’s Hans Heerink
