Onder een stralend zonnetje stonden de eerste bezoekers zaterdagmorgen om 10 uur aan het Heidepark, alwaar ze door verkeersregelaars van Team Sukerbiet naar de plaats van bestemming geleid werden voor de open dag van Roelofs.
Het hele terrein was omgetoverd tot een soort markt met in diverse kraampjes voor elk wat wils. Voor de kinderen springkussens, uiteraard in trekkervorm, een racecircuit met strobalen, een jonglerende ijscoman en natuurlijk een echte patatkraam. De groten, maar ook de kleintjes konden zich vergapen aan de gigantische machines, die over het hele terrein uitgestald stonden en waarmee op gezette tijden demonstraties gegeven werden. En alles stond er brandschoon bij (niet vanwege de brand van een paar jaar geleden). Het personeel was uniform gekleed in zwarte overhemden met bedrijfslogo en hun eigen naam e.e.a tot in de puntjes verzorgd door K&K. Toen Martin en ik binnenkwamen, waren ondertussen al meer dan 1200 man de ingang gepasseerd en was er rond twee uur tijd voor wat speeches op het podium.
Ceremoniemeester Rudy Knobben opende met een woord van welkom speciaal voor de oprichters van het bedrijf Jan(92) en Rikie(89). Vervolgens werd het managementteam op het podium geroepen: René, Bert, Frans en Robert. Het kon een deel van de selectie van Feyenoord zijn: Geen woorden maar daden. De slogan van vandaag is dan ook:”75 joar an ’t wark”.Het zijn geen praters maar doeners en René mocht/moest een woordje doen. Eerst nog een stukje in het ABN, maar hij schakelde al snel over op het voor hem wat vertrouwder dialect. Het bedrijf is groot geworden door het motto:”Doe woar iej goed in bint en wark wat biej oe past”. Al gauw maakte hij plaats voor een vrouw, die volgens mij op het podium geboren is: burgemeester Erica van Lente. Zij feliciteerde de boys met hun albasten(75) jubileum. Indertijd was er veel veranderd. De paard en wagen hebben plaats gemaakt voor een trekker, waarvan een museumstuk nog naast het podium stond. Maar ook de trekker heeft in de loop der tijd een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Een beetje trekker zit vol elctronica en is niet meer te koop beneden een ton. En als je dan om je heen kijkt staat er voor miljoenen op dit terrein. Het bedrijf is meegegroeid met de ontwikkeling in de digitalisering en ook op gebied van duurzaamheid is een enorme investering gedaan. Ze hoopte, dat het bedrijf op dezelfde voet nog 25 jaar verder kan gaan en mag dan het predikaat koninklijk dragen.
Tijd voor het slotstuk van de podiumceremonie: Roelofs had de bezoekers te kennen gegeven geen cadeaus te willen hebben, maar je kon een bedrag storten op rekening voor een goed doel. Dat doel is team Sukerbiet, die zich al jaren inzet voor het KWF en andere goede doelen. De welbekende adelaar Harly van de Eagles werd ingevlogen (Roelofs onderhoudt het veld van de Eagles) Er moest even wat ruimte gemaakt worden, want de vogel is geen hoogvlieger en scheerde over de hoofden van de bezoekers richting het podium, waar zijn baasje hem op stond te wachten. Het briefje wat Harly om zijn poot had, werd ontvouwd en het bedrag werd opgeschreven op een groot bord:€ 4500,= Applaus volgt.
Daarna ging iedereen een rondje doen over het terrein of meteen naar de bar. Ook even tijd voor mij om met Bert Roelofs een praatje te maken. Hij straalde van oor tot oor door deze fantastische open dag. Sinds 1996 hebben René en hij het bedrijf van hun vader overgenomen en brak er een periode aan, dat ze nauwelijks thuis kwamen. Gewoon 24/7 keihard werken. Het bedrijf werd uitgebouwd van een loonbedrijf naar de huidige pijlers: loonwerk, groen, grond, infra en sport. Ook al zijn ze de directie, ze voelen zich één met hun personeel en zijn niet te beroerd om zelf de handen uit de mouwen te steken. Dat zorgt ook voor een goede teamgeest onder de 25 personeelsleden. Onze werknemers zijn het visitekaartje van ons bedrijf. “Wij staan achter ons personeel en niet, zoals net op het podium, boven het personeel” .
In totaal hebben een kleine 2000 man genoten van het mooie weer en een goed georganiseerde open dag. Het feestje zou 17.00 u afgelopen moeten zijn, maar een half uur voor sluitingstijd had ik niet de indruk, dat dat ging lukken. Iedereen wilde volop genieten van deze mooie dag en het gezellige terras. Bij de uitgang kreeg iedereen nog een paar handschoenen mee naar huis. Kun je thuis ook An’t wark.
Tekst: Willem van Trui, foto’s: Martin Zwakenberg
