Laatst hoorde ik op de radio Ruud de Wild in een interview over The Passion zeggen:
“Het lijkt wel alsof ze in Doetinchem twintig jaar terug zijn in de tijd”.
Nu kan je dit opvatten als een kleinerende opmerking, maar het is een groot compliment. Ruud bedoelt hiermee te zeggen dat de mensen rekening houden met elkaar, ze praten met en luisteren naar elkaar in Doetinchem. Dit geldt ook voor een heel groot deel van Nederland.
Dat luisteren mis ik in de paniekvoetbalwedstrijd van de Nederlandse politiek. Rond de verkiezingen beloven er veel politici gouden bergen, daarna hebben ze soms last van geen actieve herinneringen of liggen ze met elkaar overhoop en bakkeleien als kleine kinderen. In plaats van een land te besturen.
Diezelfde politici hebben nu als doel gesteld om in een zeer korte tijd de CO2 uitstoot terug te dringen, naar een onhaalbare norm. Natuurlijk weet ik dat er iets moet gebeuren voor de toekomst van mijn kinderen en het voortbestaan van onze aarde. Maar om nu een eeuwenoude bedrijfstak in een zeer korte tijd compleet om zeep te gaan helpen is niet een SMART (*1) doel (Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch, Tijdgebonden). Terwijl andere bedrijven veel vervuilender zijn.
Hoeveel miljoenen heeft de KLM wel niet gekregen tijdens de pandemie (een beursgenoteerd bedrijf die wel de winst wegsluist naar de aandeelhouders) en wat voor een chaos heerst daar nu wel niet. Door dit bedrijf worden miljoenen liters (belastingvrije) brandstof verstookt. Maar dit wordt niet meegerekend in de CO2 berekeningen (omdat dit niet meetbaar is). (*2)
Stopt de CO2 uitstoot bij onze landsgrenzen?
Hoe schoon zijn elektrische voertuigen als deze gevoed worden door fossiele brandstoffen gestookte vervuilende energiecentrales?
Waarom moet Nederland het beste jongentje van de klas zijn, zelfs als je hiermee het land financieel mee om zeep helpt?
Is Nederland nog wel een democratisch land? Waar de drukbevolkte randstad door eenzijdige berichtgeving een te grote invloed heeft op onze regering en dus de rest van ons land.
Volgens mij is egoïsme een welvaartziekte, er wordt niet meer naar elkaar geluisterd.
Dus politiek Nederland, denk eerst eens even goed na, stel de CO2 doelen bij. Voordat je onder andere de agrarische sector (die nog niet zo heel lang geleden gesubsidieerd werden voor schaalvergroting) om zeep helpt. En er dan later achter te komen dat deze bedrijfstak toch nodig is om te overleven.
Hoeveel werklozen zal dit gaan opleveren in de agrarische sector, transportwereld, zuivelindustrie, bouwindustrie? Wat gaat dit de staatskas opleveren?
Dit verhaal komt misschien wel chaotisch, angstig en onsamenhangend over. Maar dit is wat het politieke klimaat in Nederland met mij doet. Ik maak mij zorgen over onze toekomst.
Ik heb nog wel een boodschap voor de Nederlandse politiek: Ga met elkaar in gesprek en luister naar elkaar, regeren is vooruitzien en bezint eer ge begint!
*1 https://www.carrieretijger.nl/functioneren/management/leidinggeven/doelen-stellen/smart
*2 https://www.greenpeace.org/nl/de-grote-vervuilers/
Ingezonden bericht van Richard Huijsmans
