De muziekvereniging Polyhymnia mag dan (naar mijn weten) al 65 jaar oud zijn, ze is nog altijd springlevend! Zaterdagavond was ik aanwezig bij het drukbezochte (avond)concert, waarbij de thema’s van zowel 4 als 5 mei centraal stonden. Het werd een avond van stilstaan, herdenken en vooral ook van de vrijheid bezingen in alle mogelijke toonaarden.
Voor een volle zaal nam Pien Hulsman namens het Veteranencontact Dalfsen als eerste het woord met een indringende oorlogsherinnering van de Lemelervelder Kees Ellenbroek. Daarna trapte de Drumband af met Blood on the Risers, een indrukwekkend nummer waarbij ik het bijzonder vond dat de hele vereniging ook een belangrijke vocale rol had te vervullen!… het werd eenieder echter niet makkelijk gemaakt door de wat ‘roekeloze’ hoge inzet van de eerste solist, waardoor de volgende solisten in feite moesten kiezen: ofwel óók de hoogte in of juist heel laag blijven…. Verrassend en leuk was de zangsolo van Miranda (instructeur van de majorettes) vanaf het balkon, zij koos (terecht) voor de lage inzet, daar waar Marcel (die notabene het laagste instrument in de fanfare bespeelt) nog hoopte dat hij die hoge noten wel zou halen…;
De majorettes (A-team) zetten daarna een bijzonder indrukwekkende show neer op de muziek van Schindler’s List, waar je de treinen voorbij hoorde denderen, en waar die prachtige vioolsolo in combinatie met de uitstekende choreo van de groep me kippenvel bezorgde.
De fanfare opende met muziek uit Band of Brothers, de indrukwekkende WOII televisieserie. Wat een mooie ronde, fluwelen klank heeft dit orkest toch, en in echte concertopstelling komt dat zo fijn tot zijn recht!. Wat mij betreft had het orkest overigens een wat betere, duidelijker belichting mogen hebben…meer in de schijnwerpers dus!
Dan is het de beurt aan de slagwerkgroep olv Henrike (die alweer 10 jaar voor de groep staat) en ik heb haar in haar rol als instructeur zien groeien! Ze durft grotere bewegingen te maken en ze is immer duidelijk in haar slag en aanwijzingen, deze vrouw ademt ritme! Ze anticipeert ook bijzonder goed in haar bewegingen op de diverse inzetten van de groep. Alle soorten geluiden kwamen aan bod in ‘Pearl Harbor’, van cowbell tot barchimes en het is prachtig om te zien hoe de leden zich vol overgave laten meenemen door de instructeur!
Een mens kwam ogen tekort, want inmiddels waren de majorettes alweer opgekomen (dus nu was iedereen aanwezig op het toneel) en was het ineens 4 mei ’s-avonds, éven voor 20.00 geworden, tijd voor de trompettist om het ‘taptoe signaal’ in te zetten….waarna 2 minuten stilte en het Wilhelmus volgden en leden van de scouting een krans legden. De fanfare nam ons vervolgens mee in een mooie Kensington medley, waaronder natuurlijk het nummer War, maar ook bv Riddles en Streets.
Natuurlijk was er ook weer een aantal jubilarissen, twee slagwerkers die ieder maar liefst 40 jaar erop hebben zitten (Henri Berends en Arjan Schutte) en twee leden uit de fanfare Koen Antonissen en Alinda Mars, waarbij Alinda extra benoemd en geroemd werd om haar niet aflatende inzet voor de vereniging, onder andere in de vorm van lesgeven aan de jeugd en op basisscholen. De jeugd heeft de toekomst, dus hiermee zorgt zij ervoor dat er steeds voldoende aanwas is binnen de club! Bij de majorettes werd Samantha Grotenhuis gehuldigd voor haar 121/2 jaar lidmaatschap. Waaraan je ook weer kan afmeten hoe goed verankerd Polyhymnia is in Lemelerveld…als mensen het er 40 jaar weten uit te houden dan moet er wel echt iets heel goed gaan!
Na de pauze was het Pom-Team aan de beurt met Dance for Liberty, (waarbij oa het Wilhelmus hoorbaar was in een ongewone dance-setting) en ik vond de choreo knap bedacht en goed uitgevoerd! ‘On Wings of Liberty’ door de fanfare was prachtig, mooie afwisseling in dynamiek, mooi slot ook, en de dirigent heeft de groep echt uitstekend onder controle.
De slagwerkgroep had even tijd nodig om op te stellen maar dan krijg je ook weer wat: het nummer Partidos (=feest) was ook echt een feest! Ongelooflijk veel complexe ritmes met duolen en triolen en ik weet niet wat allemaal, met een steady cowbell, die in dit stuk echt niet alleen de maat sloeg maar regelmatig de moeilijkste syncopes voor z’n rekening nam. Goede dynamiek ook en ik heb me echt verbaasd over de complexiteit van de ritmes die ook door nog best jonge leden (bv op de hoek, vanuit het publiek gezien rechts van de instructeur) uitstekend worden uitgevoerd, echt chapeau meiden!
Tijd voor Eindeloos Talent, met het nummer Vier de Vrijheid, een fijne blues, die de beginnende volwassenen uitstekend speelden! Het tweede nummer had, zeker voor beginners, echt moeilijke ritmes met veel syncopes, en er was een mooie solo voor de bugel bij! Knap hoor!
Jannes Kuik las een fraai gedicht voor over vrijheid, waarna het weer de beurt was aan de fanfare met Songs of Freedom, een schitterend nummer met zeer goed uitgevoerde dynamische verschillen, waarbij de dirigent de mooie echo-achtige tegenstemmen in het lage koper uitstekend tot zijn recht liet komen! Her en der werden er wel in dit nummer wat voortekens en/of toevallige tekens gemist door de spelers en het gedeelte met de triolen klonk vooral de eerste keer wel wat rommelig, alsof het nog niet helemaal lekker zat, maar het prachtig neergezette einde maakte weer veel goed, echt mooi uitgespeeld!
Het B-team bij de majorettes zette daarna een pittige choreo neer, en de drumband had nog een heuse battle voor ons in petto, waarbij twee groepen (zwart en wit gekleed) elkaar muzikaal de tent uit probeerden te vechten! Mooi toneelstukje ook erbij, uitdagend en spannend, zeer strak en goed gespeeld trouwens, en gelukkig gingen ze weer geheel harmonieus samenspelend af door de zijdeur….
Het concert werd er alsmaar mooier op! De fanfare wilde een Dutch Rock Medley inzetten, ware het niet dat Bram (de jongste fanfare-slagwerker) nog niet op zijn plek zat, die arme jongen had het er maar druk mee! Overigens ook enorm hulde aan deze drie fanfare- slagwerkers, die strak in de maat het orkest naar een hoger plan weten te tillen.
Na de trekking van de lootjes kwam iedereen nog even terug op het podium en zongen we met z’n allen Celebration Time waarbij er een heel groot net met ballonnen naar beneden kwam en er flink wat confetti rondgeschoten werd.
Het was kortom een knallend eind aan een bijzondere avond, en het publiek liet dan ook weten het gewaardeerd te hebben! Hulde ook aan degenen die deze avond vormgaven, hulde aan de regie ervan, want alle onderdelen kwamen prachtig bij elkaar. Polyhymnia legt de lat voor zichzelf altijd hoog… geen idee hoe ze dit volgend jaar weer denken te gaan evenaren, laat staan overtreffen….?
Tekst Marion Mulders
De middaguitvoering stond geheel in het teken van onze jeugdleden.
Na een jaar flink oefen mochten onze enthousiaste leden hun kunsten aan het publiek laten zien. Als openingsact werd het publiek verrast me een optreden van Pom & Dance, die op de muziek van K3 een mooie show lieten zien. De leden van de slagwerkgroep lieten zien dat ze naast het bespelen van een instrument ook het publiek op een andere manier kon vermaken namelijk met water! en licht, “Aqua Light”. De instrumenten werden op een speciale manier uitgelicht en tijdens het bespelen hiervan vlogen de spetters er letterlijk vanaf. Een bijzonder vermakelijk spektakel om naar te kijken. Veelal staan drummers bekend om de snelle en harde muziekstukken. Dat dit ook heel anders kan bewees de groep door een erg melodieus nummer te spelen op de marimba, een nieuwe aanwinst binnen de groep.
Ook de majorettes mochten deze middag natuurlijk niet ontbreken. Zo werd o.m. op de muziekstukken Wellerman en Shake Senora een wervelende show getoond. Overigens won het D-team met Shake Senora in 2024 de 1e prijs op het Nederlands Kampioenschap. Ze lieten nogmaals zien dat dit welverdiende was. Uiteraard mocht het jeugdorkest deze middag ook niet ontbreken. Nummers als “Echte vrienden” en “High five” werden ten gehore gebracht, waarbij high five ook nog eens letterlijk in de praktijk werd gebracht.
De vereniging maar zeker ook het publiek mag terugzien op een zeer geslaagde middag waarbij onze jeugdleden maar weer eens hebben bewezen dat het leuk is om met elkaar te genieten van dans en muziek.
Door: Vera Bovenmars Foto’s: Martin Zwakenberg Video’s: Hans Heerink
