Onder een stralende zon is de timmerweek afgetrapt door wethouder Ruud van Leeuwen. Zo’n 150 bouwvakkertjes kwamen naar de bouwput op het scoutingterrein. Terwijl de grote jongens normaal om 7 uur op de steiger staan en 8 uur moeten buffelen, mocht deze groep eerst uitslapen, om tien uur beginnen en om twaalf uur al weer naar huis.
De organisatie is al jaren in de vertrouwde handen van een 7-tal dames en Lars. Een ervaren ploeg, waarvan de meeste de 25 dienstjaren reeds aantikken met uitzondering van Désirée, die nu voor het tweede jaar meedraait. Er wordt naarstig gezocht naar meer verjonging dus bij deze: vind je het leuk om een weekje te knallen en de jeugd een leuke week te bezorgen, neem dan contact op met Annemarie.
Verder wordt er ieder jaar weer een beroep gedaan op opa’s en oma’s bij gebrek aan bereidwillige ouders en steeds weer redden ze het om zo’n 65 vrijwilligers op de been te krijgen voor begeleiding van de bouwwerken. Deze schrijver loopt ook al wat jaartjes mee en blijft het ieder jaar geweldig vinden om de jeugd te leren de spijker op zijn kop te slaan.
Aan hout ook dit jaar weer geen gebrek. Stapels pallets, balken en planken liggen hoog opgetast op het middenterrein. Eerst nog even een inleidend praatje van de leiding, dit jaar kleurig verkleed als piraat want het thema is, u raadt het al, Piraten.
Nadat de twee groepen van de BSO ook gearriveerd zijn, kan het feest beginnen. Er worden negen groepen gevormd, iedereen krijgt een sticker met naam opgeplakt. Het gereedschap, een hamer, moeten ze zelf verzorgen. Eerst materiaal bij elkaar slepen en het timmeren kan beginnen. Ik heb zelden een bouw gezien waar zo snel begonnen werd, terwijl nog niemand weet wat ze gaan maken…. Als ze maar kunnen timmeren.
De meesten kiezen wel voor iets wat een piratenschip moet worden. Ondertussen is in het scoutinggebouw een heuse knutselclub ingericht voor het oppimpen van de bouwwerken: twee enorme rollen zelflevend zilver- en goudpapier en allerlei kralen, verf en andere tierelantijntjes staan ter beschikking.
Het bouwen gaat nog wel een paar dagen door, donderdag verven en ’s avonds kijkavond voor de ouders. En dan vrijdag alles weer afbreken en krijgen de pallets geen tweede maar een derde leven, want ze verhuizen naar het volgende timmerdorp in Zwolle.
Tekst: Willem van Trui
Foto’s: Hans Heerink
