Zaterdag 22 maart stond er een prachtige pot op het programma. De equipe van Geert Tichelaar nam het op tegen koploper OWZ ‘24. De fusieclub tussen Kloosterhaar en Sibculo stond na 16 wedstrijden bovenaan. De blauwwitten grepen de koppositie in de tweede periode. Daarnaast zijn beide clubs al bijna tien wedstrijden ongeslagen. Dat kan niet anders dan veel spanning opleveren. En dat deed het.
Op een winderig Sportpark de Polderhoek in Kloosterhaar werd om 14:30 uur de bal tot rollen gebracht. De krachtige wind en het harde grasveld maakten het moeilijk voetballen. OWZ klapte erop in de beginfase en Lemele kwam nauwelijks onder de druk uit. In de 9e minuut kon het thuispubliek de handen al in de lucht steken, maar de goal die volgde uit een vrije trap werd terecht afgekeurd wegens buitenspel.
Enkele minuten later was het Ruan Weelink die Lemele overeind hield. Bij een één op één situatie kon hij de bal knap uit de korte hoek redden. De eerste twee waarschuwingen waren dus afgegeven. Is dit dan een geval van ‘Drie keer scheepsrecht?’ Ja, dat was het. Vlak voordat de klok minuut 30 aan kon tikken, kwam OWZ op een terechte 1-0 voorsprong. Een aanval over rechts werd laag voorgegeven en de ingelopen aanvaller tikte de bal vakkundig in de verre hoek. Verdiend.
Lemele had tot dan toe niets in te brengen. Op deze manier en met deze instelling zou het een lastige middag worden.
De tegengoal schudde de jonge ploeg echter wakker. Lemele kwam beter in de wedstrijd en werd niet meer naar achter gedrongen. De oranje-wit-zwarten werden door de blauwhemden juist wat meer teruggedrukt. Dat leidde in minuut 38 bijna tot de gelijkmaker. Remon Kleinlugtenbeld (de gelegenheidsspits omdat eerste spits Jelmer Kleinjan geschorst was) draaide een hoekschop in één keer vlak langs het doel. Bijna een goal Olimpico, aldus Sierd de Vos. Dat zou een mooie zijn. Maar Remon hield al het moois nog heel even in petto…
In de 42e minuut kreeg Lemele een vrije trap op 25 meter. Op zo’n afstand kan maar één man achter de bal gaan staan. Remon scande de boel, voelde dat hij de wind in z’n rug had en smeedde zijn plan. Iedereen op Sportpark de Polderhoek hield zijn of haar adem in. De spanning hing in de lucht. Een langzame aanloop, een kort moment van absolute focus en toen BOEM.
De bal suisde als een kanonskogel richting de kruising en bleef enkele seconden hangen in de winkelhaak. De keeper? Kansloos. De meegereisde supporters? In extase. Een vrije trap om in te lijsten. Een mokerslag die Roberto Carlos met goedkeurende blik zou aanschouwen. En bovenal: de gelijkmaker voor Lemele, 1-1.
Maar de jubelstemming was van korte duur. Een minuut voor rust legde de arbiter de bal op de stip. De lepe aanvoerder van OWZ ging wel heel gemakkelijk naar de grond na een tik(je) van Job Willems. En hoe luidt die aloude voetbalwet ook alweer? Juist, de speler die de penalty veroorzaakt, moet ‘m niet zelf nemen. Maar daar dacht de captain van de thuisploeg anders over. Hij ging achter de bal staan, oog in oog met Ruan. Weer hield heel het sportpark de adem in.
Een korte aanloop en … klemvast! Ruan pakte de penalty met volle overtuiging. Weer klonk er een groot gejuich van alle uitsupporters. Een rollercoaster van emoties in de laatste vijf minuten. Dat is wat voetbal zo mooi maakt. Al dacht de aanvoerder van OWZ daar op dat moment vast anders over. Hoe dan ook, niet veel later klonk het fluitsignaal voor het einde van de eerste helft.
OWZ werd eigenlijk alleen gevaarlijk met de lange bal. De verdedigers kregen waarschijnlijk één opdracht: schiet de bal naar voren en laat de aanvallers en middenvelders het werk doen en de duels uitvechten. Verzorgd voetbal was er bij de ploeg van Richard Tempelman niet te bespeuren.
Tijdens de rust werd hier dus een beter tegenplan voor bedacht.
Maar een plan bedenken is één ding, het uitvoeren een tweede. En dat deed Lemele in de tweede helft eigenlijk alleraardigst. De ploeg kwam niet meer echt in gevaar en OWZ kon eigenlijk maar één echte kans noteren. Via de rechterflank werd de bal strak voorgegeven, maar de aanvaller van OWZ raakte de bal volledig verkeerd waardoor deze bijna over de zijlijn verdween.
Lemele stelde daar een paar kleine kansen tegenover. Tim Schotman vuurde kort na rust een knal op doel, maar de keeper wist de bal weg te boksen. Even later kreeg Yoran Bakhuis een uitgelezen mogelijkheid met een kopbal, maar zijn poging ging net naast nadat de OWZ-goalie mistastte. En zo kabbelde de wedstrijd richting het eindsignaal. Beide teams probeerden met de lange bal nog iets te forceren, maar écht gevaar leverde dat niet meer op.
Een 1-1 eindstand. Beide ploegen schieten er eigenlijk niet zoveel mee op. OWZ moet door het puntverlies zijn koppositie weer afstaan aan Wilsum. Lemele ziet naaste belager Zalk weer op gelijke hoogte komen. Maar toch kan Geert Tichelaar met een goed gevoel terugkijken op deze middag. Een gelijkspel bij de koploper? Een prima resultaat.
SC Lemele is aankomende zaterdag vrij. De eerstvolgende wedstrijd is op zaterdag 5 april in Marle. Om 14:45 uur wordt er afgetrapt op Sportpark de Leemkamp. De blauwwitten hebben wat goed te maken na de blamage tegen MVV in het thuisduel. Komt dus allen en steun de ploeg naar drie punten!
